Kadang kalau harî lîbur, kamî maîn darî pagî non-stop. pëlan-pëlan saya gësëk-gësëkan këpala kontî saya kë mëkînya lalu bunga pun mëndësah “aaahhhhhhh aaahhhhhhh masukkîîînnnn sayaanngggggg cëpëëttaaannn”. Bokepindo lalu dîa bîlang. putîh,mëmkaî bëhël,matanya yang agak sayu, rambutnya yang hîtam pëkat agak kërîtîng tërîkat sëdîkît bërantakan cîrî khas orang pulang kërja,tînggînya kîra-kîra 168cm. lumayan pîkîrku bîsa nyëndër dî pîntu walaupun bërdîrî. saya jîlatîn tërus mënërus sambîl bunga mëndësah kë ënakan “uuuuhhhhhh aaaahhhhhhh sssssttttttt ahhhhhh oooohhhh ëënnaakkk banggëtttttt” sambîl mënggësëkan kontî saya kë mëkî nya. saya hanya mënjadî pëndëngar yang baîk saja. Goyangan-goyangan bus mëmbuat saya panîk karëna bagîan pantat wanîta îtu mënëmpël pada këmaluan saya, susah payah saya mënahan agar tîdak tërjadî hal-hal yang tîdak dî îngînkan. tîdak lama këmudîan bël kamar bërbunyî, tërnyata pëtugas pëngantar makanan sudah datang.
